Ik treur de leegte, lief
want zo even
waren kamers nog
alsof wij samenbleven
je bracht
bloemen
bewogen fotoos
hoe je lacht
ontklede geur
in bed
een verlaten
gelippenstifte sigaret
struikel wankel
over sporen
en denk je moedig
in de gang te horen
teneinde
dronken onder dons
eenzaam lig
ik onderons
Boudewijn Buch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten