woensdag 28 september 2011
jouw innerlijke kind ( Gedicht )
Hoe jouw innerlijke kind
door je prille man zijn heen prikt
en bruisend vrouwenharten prikkelt
ik zie de zomer in je ogen stralen
als een zon die harten warmt
Je gelaat zo verblindend
Je onschuld van het kind
wat het leven heerlijk vind
De man die het kind nog in zijn
ogen heeft en zijn dromen leeft
elise
dinsdag 27 september 2011
zondag 25 september 2011
Het zou een wonder zijn ( Gedicht)
Het zou een wonder zijn
als de boom nog wortels schoot
in de woestijn waar hij haar dumpte
moeizaam is het pad van de zomer
Een moeder houd rode voetjes vast
in vage herinnering
vaag kan ze het geluk nog voor
de geest halen.
Verdronken heeft hij al haar dromen
de zeegolven zijn omstuimig
ze wil nooit meer zandkastelen bouwen
het water word niet meer naar de zee
gebracht.
elise
Abonneren op:
Posts (Atom)