dinsdag 30 december 2008
Schikgodinnen
In de Griekse mythologie is de naam Moirae of meer populair Fates
ze worden voorgesteld als een drievuldige vorm van de Godin Moira
en bepalen gezamelijk de levensloop van zowel stervelingen als goden
dit doen ze door de levensdraad van de stervelingen te spinnen meten
en afknipppen. De oorsprong is vermoedelijk een verschijningsvorm
van Aphrodite en later is hun afstamming ondermeer door de schrijver
Hesodius gegeven als dochter van de godin Nyx (nacht) de schik-
godinnen in de Griekse mythologie zijn: Klotho ( de spinster) die de
levensdraad spinde, Lachesis ( de verdeelster) die de draad af mat
en aldus besliste hoelang iemand nog te leven had.
Atropos ( de onafwendbare, die iemands draad afknipte als zijn tijd
gekomen was.
ze worden voorgesteld als een drievuldige vorm van de Godin Moira
en bepalen gezamelijk de levensloop van zowel stervelingen als goden
dit doen ze door de levensdraad van de stervelingen te spinnen meten
en afknipppen. De oorsprong is vermoedelijk een verschijningsvorm
van Aphrodite en later is hun afstamming ondermeer door de schrijver
Hesodius gegeven als dochter van de godin Nyx (nacht) de schik-
godinnen in de Griekse mythologie zijn: Klotho ( de spinster) die de
levensdraad spinde, Lachesis ( de verdeelster) die de draad af mat
en aldus besliste hoelang iemand nog te leven had.
Atropos ( de onafwendbare, die iemands draad afknipte als zijn tijd
gekomen was.
Healing Innerlijke reis
Dolfijnen begeleiden mij op mijn pad
Ik ga mijn reis maken
Spannend zal het zeker zijn
elven en deva's hangen om me heen
allen maken zij die reis om mij te helpen
om te healen, spelen met mijn innerlijke
kind, avonturen beleven, ik kijk mee door
de ogen van het kind, en ik verwonder om
alles wat ik zie, en beleef.
Het leven is een geschenk, en ik ben blij
en vooral vrij...
elise
Ik ga mijn reis maken
Spannend zal het zeker zijn
elven en deva's hangen om me heen
allen maken zij die reis om mij te helpen
om te healen, spelen met mijn innerlijke
kind, avonturen beleven, ik kijk mee door
de ogen van het kind, en ik verwonder om
alles wat ik zie, en beleef.
Het leven is een geschenk, en ik ben blij
en vooral vrij...
elise
maandag 29 december 2008
Vlinderend (Gedicht)
In hemelbomen
klonken zachte melodieen
de nacht bracht dromen
uit de klankenboom
Ik rekte me uit als een
ballerina
en droomde jouw in
mij
vlinderend in mijn
ziel.
elise
klonken zachte melodieen
de nacht bracht dromen
uit de klankenboom
Ik rekte me uit als een
ballerina
en droomde jouw in
mij
vlinderend in mijn
ziel.
elise
"Hoogleraar begrijpt dierenactivisten wel" en "Dierenactivisten zijn geen terroristen"
ZUIDHORN - ,,Terroristen? Welnee.'' Professor Dirk Boon, hoogleraar Dier en Recht aan de Universiteit van Utrecht, ziet de wens van de Tweede Kamer om dierenactivisten als terroristen te boekstaven, veel te ver gaan. ,,Het is burgerlijke ongehoorzaamheid. Dat mag, als een onderwerp heel netelig ligt, wat mij betreft nog best ver gaan.''
"Hoogleraar begrijpt dierenactivisten wel"
door Romana Abels
2003-10-03 in het dagblad Trouw.
"Dierenactivisten zijn geen terroristen"
door Dirk Boon in de Verdieping van Trouw op 22 oktober 2003
Voor Boon gaat activisme pas te ver bij geweld tegen mensen en bij 'grote vernielingen'. Maar hij heeft wel begrip voor de radicalisering onder voorvechters van dierenrechten. ,,De frustratie wordt zo groot, dan gaat er eens een McDonald's in de fik. Ik kan dat wel begrijpen.'' Boon kent wel een aantal radicale activisten. ,,Het zijn allemaal goedbedoelende jongemannen.''
Voor de hoogleraar is de dierenrechtbeweging niets anders dan andere emancipatiebewegingen waren. ,,Ik noem dan abortus, euthanasie, kernenergie, stakingsrecht. Elke keer is er een sterke roep om politiek ingrijpen, het gaat om principiële keuzes. Het geeft een strijd die tientallen jaren duurt.''
Dirk Boon (54), houdt zich sinds de jaren zeventig bezig met de rechtspositie van dieren. Hij studeerde erop af, promoveerde. Sinds 1997 is hij twee dagen in de week professor in Utrecht. Tot op heden is Boon tot zijn spijt de enige gespecialiseerde jurist in Nederland die zich met dieren bezighoudt. ,,Ik had in de jaren tachtig nog de goede hoop dat velen mij na mijn promotie zouden volgen. Dat dierenrecht zou uitgroeien tot een echte discipline. Maar hoewel dat bij milieurecht wel gebeurde, bleef dierenrecht achter.''
En waar Boon alleen bleef in de universitaire wereld, bleven de buitenparlementaire voorvechters van dierenrechten roependen in de woestijn. Boon: ,,Er is geen enkele vooruitgang. Met dieren is een aantal tergende dingen aan de hand. Zoals in de bioindustrie.'' ,,In de bioindustrie worden 130 miljoen dieren gehouden. Die leven onder erbarmelijke omstandigheden. De afgelopen dertig jaar wordt daar tevergeefs aandacht voor gevraagd . Dat zij maar nooit gehoord worden, leidt bij sommige mensen tot een enorme frustratie. Voor hen zijn dieren als hun naasten. Ze gaan van opgekropte woede over de schreef: gooien ruiten in, bezoeken een fokkerij. Maar is dat een delict? Het is van een heel andere orde dan messentrekkers en bolletjesslikkers. Ik kan wel wat meevoelen met deze mensen. Er zijn grenzen aan wat je met dieren mag doen.'' Die liggen bijvoorbeeld bij de inzet van proefdieren. ,,Ik sta er niet van versteld dat daarover bij veel mensen verontwaardiging heerst. De 7000 mensen in ons land die zich bezighouden met de 700.000 proefdieren die we per jaar gebruiken, willen niets prijsgeven. Het is bijna onmogelijk om na te gaan hoe een dierproef wordt verricht en waarom. Zij zeggen: 'Omdat we ons niet bloot willen geven aan terreur'.''
,,Hetzelfde gaat op voor de veehouderij. Daar worden 130 miljoen dieren gehouden, maar als je door Nederland rijdt, zie je er niets van. Veehouders hebben zich onzichtbaar gemaakt. Vanwege besmettingsgevaar mag niemand de stallen in. Zij zeggen: 'De consument wil goedkoop vlees, en de consument vraagt om diervriendelijke producten, om minder dierziekten'. Zonder openheid worden die twee ongelooflijk boos op elkaar.''
De communicatiestoornis heeft desastreuze gevolgen, meent Boon. ,,Zo ontstaat vanzelf radicalisering. Maar het gaat te ver om te spreken van fundamentalisme. Nu is Volkert van der G. het boegbeeld geworden van wat slecht is, maar zijn werkwijze bij Milieu Offensief dwingt bewondering af. Hij heeft in zijn korte loopbaan 1200 procedures aangespannen, waarvan hij 90 procent won. Daarmee zette hij kwaad bloed bij gemeenten en provincies, maar die hadden er zelf een potje van gemaakt.''
Dierenactivisten zijn geen terroristen
Geweld van actievoerders accepteert de samenleving als een vervelend gegeven. En schade die voetbalvandalen aanbrengen, hoeven zij niet te betalen. Maar vernielingen door dierenactivisten krijgen nu plots het predikaat 'terroristisch'.
Dierenactivisme is geen terrorisme. De Grote Van Dale: 'het plegen van) gewelddaden (individuele of collectieve aanslagen, gijzelingen, verwoestingen) ter demoralisering van de bevolking om een politiek doel te bereiken'. Bij terrorisme in de moderne betekenis ligt de nadruk op de ondermijning van de rechtsstaat. Daar is bij dierenactivisme helemaal geen sprake van.
Ik heb onderzoek gedaan naar sociale en politieke acties na de Tweede Wereldoorlog. Veel van deze acties gaan gepaard met het toebrengen van vernielingen. Voetbalvandalisme is een goed voorbeeld. Onlangs werd de Ajaxbus in de hens gestoken. Ik hoef niet uiteen te zetten welke schade is ontstaan door de kraakbeweging. Ik herinner mij nog levendig de staat van beleg die in de Provo-tijd in Amsterdam schering en inslag was. Rellen, opstand, activisme, protest, het zijn allemaal loten aan de sociale en politieke stam. Vernielingen in Rome tijdens Europees overleg. Vernielingen op andere plaatsen in de wereld tijdens wereldberaad over globalisering.
Als de meerderheid der Tweede Kamer van oordeel is dat dierenactivisten terroristen zijn, zoals onlangs bleek, dan ontkom ik niet aan de indruk dat voetbalvandalen en andere opstandelingen daar eveneens toe gerekend moeten worden.
Het is een gegeven dat in het verleden niet hard opgetreden is tegen allerlei vormen van vandalisme. Als supporters elk weekeinde dezelfde voetbaltrein slopen, waarom wordt de schade dan niet verhaald op de veroorzakers? Als het voetbalvandalisme noodzaakt tot het inzetten van vele politieagenten op zondag, waarom wordt de voetbalclub dan niet gedwongen om voor de politie-inspanning te betalen? Dat gebeurt niet - althans onvoldoende mijns inziens - en toch moeten dierenactivisten als terroristen worden vervolgd en behandeld?
Anouchka van Miltenburg, VVD-kamerlid, wekt in een ingezonden stuk (Podium, 7 oktober) de indruk dat ik gewelddadigheden uit maatschappelijke frustratie goedkeur. Daar is geen sprake van. Zij reageert op een interview met mij in Trouw (3 oktober) maar in de eerste regels van dat interview staat: geen geweld en weinig vernielingen. Ik sluit er echter mijn ogen niet voor dat veel acties met vernieling en met geweld gepaard gaan. Mits met mate lijkt een dergelijk optreden maatschappelijk aanvaard te zijn en lijkt iedereen de materiële schade voor lief te nemen. Ik heb nog nooit gehoord dat de daders van vernieling aan herdenkingsmonumenten opgespoord en vervolgd zijn. Hetzelfde geldt voor de Marokkaanse jongeren die onlangs een spoor van vernieling hebben getrokken door Amsterdam-West direct na de herdenking van de Marokkaanse jongen die door een politieagent was doodgeschoten. Klaarblijkelijk wordt in deze samenleving door politie, openbaar ministerie en bestuur dit soort vernieling gewoon gedoogd. Het hoort er nu eenmaal bij. Niemand die zich er druk over maakt dat de individuele sigarenwinkelier zijn schade niet vergoed krijgt van zijn verzekering en dat hij te benauwd is -angst voor repressie - om de schade op de veroorzakers te verhalen. Klaarblijkelijk moeten wij flink zijn en alle materiële schade zelf dragen.
Veel maatschappelijke vraagstukken worden op den duur tot een oplossing gebracht. Dat kan een paar jaar duren en soms wel veel langer. Voor het voetbalvandalisme dat sinds de zeventiger jaren de kop heeft opgestoken is nog nooit een adequate oplossing gevonden.
De welzijnsproblemen bij dieren zijn de laatste veertig jaar kwalitatief en getalsmatig sterk toegenomen. In Nederland worden 150 miljoen dieren gehouden, bijna tien per Nederlander. Met het welzijn van het overgrote deel van deze dieren is het slecht gesteld. De voornaamste problemen zijn te vinden in de houderij van productiedieren, waar op dit ogenblik circa 125 miljoen dieren aanwezig zijn. De intensieve veehouderij moet als een doodlopende straat worden beschouwd. Zij heeft de betrokken veehouders geen duurzame, economische positie verschaft, het landschap is vernield, het mestprobleem is nog altijd groot, er moet diervoeder worden geïmporteerd uit verre buitenlanden dat geproduceerd is op een oppervlakte die zes keer zo groot is als het Nederlandse landbouwareaal, en het dierenwelzijn blijft onverminderd slecht. Er bestaat een constant spanningsveld tussen producenten en consumenten, terwijl iedereen schoon genoeg heeft van de uitbraak en bestrijding van besmettelijke dierziekten de laatste jaren.
De meeste mensen zijn deze situatie beu. In hun huizen bevinden zich overigens 800 000 rashonden, waarvan het merendeel wordt geteisterd door ernstige erfelijke afwijkingen. Pijnlijke en ziekmakende erfelijke gebreken. Dan zijn er nog veel mensen die zich zorgen maken over het lot van 700 000 proefdieren die jaarlijks in Nederland worden verbruikt en over de stand van de natuur en het milieu.
Door mijn leerstoel word ik regelmatig benaderd door mensen die emotioneel volkomen ontredderd zijn door de toestand waarin allerlei groepen dieren in onze samenleving verkeren. Zelf word ik niet geleid door dergelijke sentimenten, maar ik registreer heel goed de frustraties in allerlei geledingen van de samenleving. Het 'mens-diervraagstuk' is de laatste veertig jaar alleen maar groter geworden en ik kan dan ook enigszins begrijpen dat veel mensen heel erg gefrustreerd zijn geraakt over de vele problemen die zich bij dieren voordoen. Als agressie al ontstaat en een uitlaatklep vindt naar aanleiding van een verloren voetbalwedstrijd of een ander smetje op het verwende blazoen, dan ben ik er zeker niet verbaasd over dat ernstig gefrustreerde dierenliefhebbers actievoeren waarbij materiële schade wordt veroorzaakt. Laat ik mij sterker uitdrukken: ik verbaas mij erover dat deze acties zo kleinschalig zijn gebleven en zo incidenteel plaatsvinden. Als morgen het Binnenhof zou worden bestormd en langdurig bezet gehouden door dierenbevrijders, dan kijk ik daar niet van op. Let wel: ik keur dat niet goed, ik registreer alleen maar en daarbij valt het mij op dat in onze samenleving zo veel agressie als vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.
De term 'terroristen' dient voorbehouden te blijven aan personen en groepen personen die op vernielende en gewelddadige wijze trachten de democratische rechtsstaat en haar cultuur te ondermijnen. In onze samenleving zijn daarnaast allerlei vormen van gewelddadigheid en vernieling herkenbaar, individueel of in georganiseerd verband gepleegd die binnen de normale kaders van het strafrecht dienen te worden afgedaan. Daartoe behoort ook het dierenactivisme.
ZUIDHORN - ,,Terroristen? Welnee.'' Professor Dirk Boon, hoogleraar Dier en Recht aan de Universiteit van Utrecht, ziet de wens van de Tweede Kamer om dierenactivisten als terroristen te boekstaven, veel te ver gaan. ,,Het is burgerlijke ongehoorzaamheid. Dat mag, als een onderwerp heel netelig ligt, wat mij betreft nog best ver gaan.''
 | ||
door Romana Abels
2003-10-03 in het dagblad Trouw.
"Dierenactivisten zijn geen terroristen"
door Dirk Boon in de Verdieping van Trouw op 22 oktober 2003
Voor Boon gaat activisme pas te ver bij geweld tegen mensen en bij 'grote vernielingen'. Maar hij heeft wel begrip voor de radicalisering onder voorvechters van dierenrechten. ,,De frustratie wordt zo groot, dan gaat er eens een McDonald's in de fik. Ik kan dat wel begrijpen.'' Boon kent wel een aantal radicale activisten. ,,Het zijn allemaal goedbedoelende jongemannen.''
Voor de hoogleraar is de dierenrechtbeweging niets anders dan andere emancipatiebewegingen waren. ,,Ik noem dan abortus, euthanasie, kernenergie, stakingsrecht. Elke keer is er een sterke roep om politiek ingrijpen, het gaat om principiële keuzes. Het geeft een strijd die tientallen jaren duurt.''
Dirk Boon (54), houdt zich sinds de jaren zeventig bezig met de rechtspositie van dieren. Hij studeerde erop af, promoveerde. Sinds 1997 is hij twee dagen in de week professor in Utrecht. Tot op heden is Boon tot zijn spijt de enige gespecialiseerde jurist in Nederland die zich met dieren bezighoudt. ,,Ik had in de jaren tachtig nog de goede hoop dat velen mij na mijn promotie zouden volgen. Dat dierenrecht zou uitgroeien tot een echte discipline. Maar hoewel dat bij milieurecht wel gebeurde, bleef dierenrecht achter.''
En waar Boon alleen bleef in de universitaire wereld, bleven de buitenparlementaire voorvechters van dierenrechten roependen in de woestijn. Boon: ,,Er is geen enkele vooruitgang. Met dieren is een aantal tergende dingen aan de hand. Zoals in de bioindustrie.'' ,,In de bioindustrie worden 130 miljoen dieren gehouden. Die leven onder erbarmelijke omstandigheden. De afgelopen dertig jaar wordt daar tevergeefs aandacht voor gevraagd . Dat zij maar nooit gehoord worden, leidt bij sommige mensen tot een enorme frustratie. Voor hen zijn dieren als hun naasten. Ze gaan van opgekropte woede over de schreef: gooien ruiten in, bezoeken een fokkerij. Maar is dat een delict? Het is van een heel andere orde dan messentrekkers en bolletjesslikkers. Ik kan wel wat meevoelen met deze mensen. Er zijn grenzen aan wat je met dieren mag doen.'' Die liggen bijvoorbeeld bij de inzet van proefdieren. ,,Ik sta er niet van versteld dat daarover bij veel mensen verontwaardiging heerst. De 7000 mensen in ons land die zich bezighouden met de 700.000 proefdieren die we per jaar gebruiken, willen niets prijsgeven. Het is bijna onmogelijk om na te gaan hoe een dierproef wordt verricht en waarom. Zij zeggen: 'Omdat we ons niet bloot willen geven aan terreur'.''
,,Hetzelfde gaat op voor de veehouderij. Daar worden 130 miljoen dieren gehouden, maar als je door Nederland rijdt, zie je er niets van. Veehouders hebben zich onzichtbaar gemaakt. Vanwege besmettingsgevaar mag niemand de stallen in. Zij zeggen: 'De consument wil goedkoop vlees, en de consument vraagt om diervriendelijke producten, om minder dierziekten'. Zonder openheid worden die twee ongelooflijk boos op elkaar.''
De communicatiestoornis heeft desastreuze gevolgen, meent Boon. ,,Zo ontstaat vanzelf radicalisering. Maar het gaat te ver om te spreken van fundamentalisme. Nu is Volkert van der G. het boegbeeld geworden van wat slecht is, maar zijn werkwijze bij Milieu Offensief dwingt bewondering af. Hij heeft in zijn korte loopbaan 1200 procedures aangespannen, waarvan hij 90 procent won. Daarmee zette hij kwaad bloed bij gemeenten en provincies, maar die hadden er zelf een potje van gemaakt.''
Dierenactivisten zijn geen terroristen
Geweld van actievoerders accepteert de samenleving als een vervelend gegeven. En schade die voetbalvandalen aanbrengen, hoeven zij niet te betalen. Maar vernielingen door dierenactivisten krijgen nu plots het predikaat 'terroristisch'.
Dierenactivisme is geen terrorisme. De Grote Van Dale: 'het plegen van) gewelddaden (individuele of collectieve aanslagen, gijzelingen, verwoestingen) ter demoralisering van de bevolking om een politiek doel te bereiken'. Bij terrorisme in de moderne betekenis ligt de nadruk op de ondermijning van de rechtsstaat. Daar is bij dierenactivisme helemaal geen sprake van.
Ik heb onderzoek gedaan naar sociale en politieke acties na de Tweede Wereldoorlog. Veel van deze acties gaan gepaard met het toebrengen van vernielingen. Voetbalvandalisme is een goed voorbeeld. Onlangs werd de Ajaxbus in de hens gestoken. Ik hoef niet uiteen te zetten welke schade is ontstaan door de kraakbeweging. Ik herinner mij nog levendig de staat van beleg die in de Provo-tijd in Amsterdam schering en inslag was. Rellen, opstand, activisme, protest, het zijn allemaal loten aan de sociale en politieke stam. Vernielingen in Rome tijdens Europees overleg. Vernielingen op andere plaatsen in de wereld tijdens wereldberaad over globalisering.
Als de meerderheid der Tweede Kamer van oordeel is dat dierenactivisten terroristen zijn, zoals onlangs bleek, dan ontkom ik niet aan de indruk dat voetbalvandalen en andere opstandelingen daar eveneens toe gerekend moeten worden.
Het is een gegeven dat in het verleden niet hard opgetreden is tegen allerlei vormen van vandalisme. Als supporters elk weekeinde dezelfde voetbaltrein slopen, waarom wordt de schade dan niet verhaald op de veroorzakers? Als het voetbalvandalisme noodzaakt tot het inzetten van vele politieagenten op zondag, waarom wordt de voetbalclub dan niet gedwongen om voor de politie-inspanning te betalen? Dat gebeurt niet - althans onvoldoende mijns inziens - en toch moeten dierenactivisten als terroristen worden vervolgd en behandeld?
Anouchka van Miltenburg, VVD-kamerlid, wekt in een ingezonden stuk (Podium, 7 oktober) de indruk dat ik gewelddadigheden uit maatschappelijke frustratie goedkeur. Daar is geen sprake van. Zij reageert op een interview met mij in Trouw (3 oktober) maar in de eerste regels van dat interview staat: geen geweld en weinig vernielingen. Ik sluit er echter mijn ogen niet voor dat veel acties met vernieling en met geweld gepaard gaan. Mits met mate lijkt een dergelijk optreden maatschappelijk aanvaard te zijn en lijkt iedereen de materiële schade voor lief te nemen. Ik heb nog nooit gehoord dat de daders van vernieling aan herdenkingsmonumenten opgespoord en vervolgd zijn. Hetzelfde geldt voor de Marokkaanse jongeren die onlangs een spoor van vernieling hebben getrokken door Amsterdam-West direct na de herdenking van de Marokkaanse jongen die door een politieagent was doodgeschoten. Klaarblijkelijk wordt in deze samenleving door politie, openbaar ministerie en bestuur dit soort vernieling gewoon gedoogd. Het hoort er nu eenmaal bij. Niemand die zich er druk over maakt dat de individuele sigarenwinkelier zijn schade niet vergoed krijgt van zijn verzekering en dat hij te benauwd is -angst voor repressie - om de schade op de veroorzakers te verhalen. Klaarblijkelijk moeten wij flink zijn en alle materiële schade zelf dragen.
Veel maatschappelijke vraagstukken worden op den duur tot een oplossing gebracht. Dat kan een paar jaar duren en soms wel veel langer. Voor het voetbalvandalisme dat sinds de zeventiger jaren de kop heeft opgestoken is nog nooit een adequate oplossing gevonden.
De welzijnsproblemen bij dieren zijn de laatste veertig jaar kwalitatief en getalsmatig sterk toegenomen. In Nederland worden 150 miljoen dieren gehouden, bijna tien per Nederlander. Met het welzijn van het overgrote deel van deze dieren is het slecht gesteld. De voornaamste problemen zijn te vinden in de houderij van productiedieren, waar op dit ogenblik circa 125 miljoen dieren aanwezig zijn. De intensieve veehouderij moet als een doodlopende straat worden beschouwd. Zij heeft de betrokken veehouders geen duurzame, economische positie verschaft, het landschap is vernield, het mestprobleem is nog altijd groot, er moet diervoeder worden geïmporteerd uit verre buitenlanden dat geproduceerd is op een oppervlakte die zes keer zo groot is als het Nederlandse landbouwareaal, en het dierenwelzijn blijft onverminderd slecht. Er bestaat een constant spanningsveld tussen producenten en consumenten, terwijl iedereen schoon genoeg heeft van de uitbraak en bestrijding van besmettelijke dierziekten de laatste jaren.
De meeste mensen zijn deze situatie beu. In hun huizen bevinden zich overigens 800 000 rashonden, waarvan het merendeel wordt geteisterd door ernstige erfelijke afwijkingen. Pijnlijke en ziekmakende erfelijke gebreken. Dan zijn er nog veel mensen die zich zorgen maken over het lot van 700 000 proefdieren die jaarlijks in Nederland worden verbruikt en over de stand van de natuur en het milieu.
Door mijn leerstoel word ik regelmatig benaderd door mensen die emotioneel volkomen ontredderd zijn door de toestand waarin allerlei groepen dieren in onze samenleving verkeren. Zelf word ik niet geleid door dergelijke sentimenten, maar ik registreer heel goed de frustraties in allerlei geledingen van de samenleving. Het 'mens-diervraagstuk' is de laatste veertig jaar alleen maar groter geworden en ik kan dan ook enigszins begrijpen dat veel mensen heel erg gefrustreerd zijn geraakt over de vele problemen die zich bij dieren voordoen. Als agressie al ontstaat en een uitlaatklep vindt naar aanleiding van een verloren voetbalwedstrijd of een ander smetje op het verwende blazoen, dan ben ik er zeker niet verbaasd over dat ernstig gefrustreerde dierenliefhebbers actievoeren waarbij materiële schade wordt veroorzaakt. Laat ik mij sterker uitdrukken: ik verbaas mij erover dat deze acties zo kleinschalig zijn gebleven en zo incidenteel plaatsvinden. Als morgen het Binnenhof zou worden bestormd en langdurig bezet gehouden door dierenbevrijders, dan kijk ik daar niet van op. Let wel: ik keur dat niet goed, ik registreer alleen maar en daarbij valt het mij op dat in onze samenleving zo veel agressie als vanzelfsprekend wordt geaccepteerd.
De term 'terroristen' dient voorbehouden te blijven aan personen en groepen personen die op vernielende en gewelddadige wijze trachten de democratische rechtsstaat en haar cultuur te ondermijnen. In onze samenleving zijn daarnaast allerlei vormen van gewelddadigheid en vernieling herkenbaar, individueel of in georganiseerd verband gepleegd die binnen de normale kaders van het strafrecht dienen te worden afgedaan. Daartoe behoort ook het dierenactivisme.
vrijdag 26 december 2008
Vernieuwde site
Allerlaatste Nieuws
Wat elke Beestjes vriend moet weten
Doe mee aan de broodnodige acties
Klik op de sitemap als u vlug alles wilt overzien
Noodroep :600 honden zitten zonder eten !
De voorzitster van de stichting ? Save the Dogs ? (een geweldige vrouw met een groot dierenhart), Sara Turetta, heeft ons gevraagd of wij ook kunnen helpen. Het gaat om de plaats Slatina, Roemeni?. Daar leven 600 honden in het plaatselijke asiel ! Deze zijn van straat gered uit handen van de hondenvangers die op wrede wijze de arme dieren, die ondervoed en mishandeld zijn, naar de dodingstations brengen waar zij in de meeste gevallen op een gruwelijke wijze worden doodgemaakt.
Met hier en daar wat ondersteuning van enkele bedrijven konden zij de dieren wat eten geven en zeer beperkte medische zorg. Doordat een fabriek ter plaatse, waarvan zij 60 % van de voeding voor de dieren kregen, moest sluiten is er een schreeuwend tekort aan eten voor de 600 honden. Alle honden die in dit asiel leven zijn door de ? Stichting 4 poten ? gesteriliseerd/gecastereerd om verdere toename van het aantal dieren te voorkomen.
? Dogs adoptions Nederland ? stuurde al 2 vrachtwagens met voedsel en andere middelen, maar dat blijkt niet voldoende.
Nancy zocht steun bij ons want ze kon dit project niet meer loslaten en ze is op zoek gegaan naar meer informatie, maar vooral haar groot ? hondenhart ? fluisterde haar in iets te doen voor deze honden..
1ste actie
Nancy gaat volgende week van start met een grote koekjes-verkoop !
Deze koeken kunnen worden aangekocht voor ongeveer EUR 3,00 en de verkoopprijs in momenteel EUR 6,00. Het zijn speciale dozen voor goede doelen die niet in de winkel te verkrijgen zijn.
Dus als we die 100 dozen verkocht krijgen ? en dat zal wel ? hebben we nog eens EUR 300,00 voor voedsel voor deze 600 honden ! Sommige mensen plaatsen ook collecte-bussen in hun plaatselijke winkels enz.. Kruipt allemaal veel tijd in maar niks voor niks zeg ik altijd.
Ik hoop zoveel mogelijk centjes met mij te kunnen meenemen naar Slatina, om daar zoveel mogelijk voorraad voer te kunnen aankopen, voor Gratiela en de hondjes.
We zijn naarstig op zoek waar we voedsel kunnen kopen bij fabrikanten die ook in Roemeni? leveren. Of anders vrachtwagens gratis om het voedsel te vervoeren want dat kost EUR 2.200,00 voor die rit, en we willen onze centjes enkel voor het voer gebruiken.
Els Adams, van stichting ? Dier en Project ?, is momenteel wat contacten aan het aanspreken en kent wat mensen in de transportsector, maar dat is dus afwachten. De laatste vrachtwagen van ? Dogs adoptions Nederland ? was gevuld met vlootjes pat?, waarschijnlijk ook donaties En zo, honden zijn dit niet gewoon en hebben er natuurlijk diarree van. Praktisch is het zeker ook niet, want ze moeten iedere dag met 2 mensen, 4 uur werken om al die vlootjes te openen en die in grote kuipen te gieten. Maar ja, alles is beter dan niks natuurlijk. Nu moeten ze van de dierenarts dit mengen met een soort zwarte bloem of meel, en blijkbaar werkt het, want de diarree is eindelijk gedaan. Het klinkt allemaal wat raar en ziet er ook raar uit, maar ja. Als er niks is, eten de honden ook een soort pap, dus redelijk zware kost allemaal ! De honden zijn er eerder dik blijkbaar, van zo te eten. Doel is dat deze 600 honden zolang mogelijk gerust moeten zijn, naar voer toe.
Want het lijkt soms dweilen met een open kraan ...600 honden ! Die slaan nogal wat binnen op ??n dag !
Amaai 2 dagen tjolen met koeken zit erop ! En met enige trots kan ik zeggen dat het een succes was ! Onze eerste 100 dozen zijn verkocht !
En heb ik EUR 300,00 bij in het spaarpotje voor Slatina ! Maandag riskeer ik mij, om er nog 100 te bestellen, en daar gaan we dan ook weer voor !
Ik ben nu al een maand constant bezig met en voor Slatina ? en dan nog met veel andere dingen ? en soms voel ik dat mijn batterijen wat plat aan het geraken zijn.
Ik heb ook nog een full-time job en soms vind ik geen minuut rust meer.
2de actie
En ja, de acties voor Slatina gaan verder !
Naast onze geldinzameling en onze grote koekjesverkoop, om voer aan te kopen voor deze honden, heb ik besloten nog een extra mogelijkheid aan te bieden om deze honden van het asiel in Slatina te steunen !
Heel toevallig kwam mij aan de oren dat ze in het asiel slechts over 200 hondenhuisjes beschikken, en dit voor de 500 honden die in dit asiel leven !
De zomers zijn er heel warm, momenteel is het er 42 graden, en de winters zijn er h???l koud ! De honden vinden rust in zo een huisje, schaduw in de zomer en beschutting tegen de helse koude in de winter. En blijkbaar kunnen deze huisjes voor EUR 15,00 gemaakt worden ginder !Dus, voor de mensen die ??n (of meerdere) huisjes willen kopen of doneren, kan dit door storting van EUR 15,00 per huisje, op rekening Nr 738-3124934-04
IBAN :BE10 7383 1249 3404 BIC : KREDBEBB
Op naam van Nancy Dequeker Steenstraat 17 8640 Woesten KBC Havenlaan 2 B-1080 Brussel
Om dit alles nog wat leuker en meer re?el te maken, heb ik besloten de naam van de schenkers van zo een huisje, erop te laten schilderen !
Dus bij storting, gelieve ook uw voornaam in de mededeling te plaatsen !
De huisjes worden op bestelling gemaakt en samen met Gratiela gaan wij die dan afhalen wanneer ik in Slatina ben ! Mijn vlucht is reeds geboekt, ik vertrek op woensdag 13 augustus en blijf daar tot donderdag 21 augustus. Van alle aangekochte huisjes, ?n hun nieuwe bewoners worden foto?s gemaakt !
Op deze manier blijft ook altijd iets zichtbaars en tastbaars bij deze honden aanwezig, van iedereen die deze actie, op om het even welke manier dan ook, gesteund heeft !lvast bedankt !
En u hoort nog van mij !
En, zoals altijd, doorsturen naar zoveel mogelijk mensen aub !
? Dierenleed Azi? ? heeft EUR 500,00 betaald en ? Beestjes.org ? ook nog eens EUR 500,00.
U kunt ook 6 euro geven voor een hond een maand eten via pay pal of overschrijving
Deze actie zullen we blijven steunen en volgen
Zie al enkele foto's
http://s325.photobucket.com/pbwidget.swf?pbwurl=http://w325.photobucket.com/albums/k387/doglovers_02/ac146368.pbw
Het huisje
We volgen zeker de actie op en blijven ze steunen
Film gemaakt in Roemenie..
Niet voor gevoelige kijkers..
Maar reden temeer om naar ginder te gaan en mee te helpen..
Nancy
http://www.youtube.com/watch?v=D-wUIKDbR7I
Roemenie Slatina 600 honden zitten zonder eten
De huisjes worden op bestelling gemaakt en samen met Gratiela gaan wij die dan afhalen wanneer ik in Slatina ben ! Mijn vlucht is reeds geboekt, ik vertrek op woensdag 13 augustus en blijf daar tot donderdag 21 augustus. Van alle aangekochte huisjes, én hun nieuwe bewoners worden foto’s gemaakt ! Op deze manier blijft ook altijd iets zichtbaars en tastbaars bij deze honden aanwezig, van iedereen die deze actie, op om het even welke manier dan ook, gesteund heeft ! Alvast bedankt ! En u hoort nog van mij !
En, zoals altijd, doorsturen naar zoveel mogelijk mensen aub !
«Dierenleed Azië» heeft EUR 500,00 betaald en « Beestjes.org» ook nog eens EUR 500,00.
U kunt ook 6 euro geven om een hond een maand eten via pay al of overschrijving. Deze actie zullen we blijven steunen en volgen
Zie al enkele foto's
http://s325.photobucket.com/pbwidget.swf?pbwurl=http://w325.photobucket.com/albums/k387/doglovers_02/ac146368.pbw
Een eigen huis, een plek onder de zon!
Altijd al gedacht aan een tweede huis in het buitenland, maar altijd gedacht dat het voor u niet was weggelegd? Maar voor slechts 15 euro wordt uw droom (of liever gezegd, de droom van een Roemeense hond) al werkelijkheid.
Want zelfs z’n huisje is pure luxe. En er komen er nog meer. En zo gaat het verder.
Een binnengekregen reactie van Nancy:
Ja, het loopt heel goed!
Was zeker interessant van jou om die 6€ voor voeding daar bij te zetten. De laatste 2 dagen al heel wat stortingen gehad hoor!Vandaag nog 11 huisjes en al 110€ voor voedsel!!Dit zullen wel allemaal reacties zijn op jouw mails of op jouw krantje!! Mijn contacten met de pers beginnen ook lopen!
Vandaag stonden we regionaal in het Nieuwsblad,de dagelijkse krant, artikel was mooi, groot met foto! (Ik werd er zelfs uitgeroepen als figuur van de dag ofzo..)
En we kwamen al in het zondagskrantje bij de bakker. Het moet ook in de streekkrant staan, maar ik heb deze nog niet
ontvangen. Zal jou de artikels eens inscannen en doorsturen misschien kun je ze wel op je site zetten als mensen een gezicht op die fameuze Nancy willen plakken. Bij mij op de foto staat ook Rita (de foto werd genomen met hondjes uit ons asiel waar ik als vrijwilliger werk). De mail hieronder is van Rita die ook meewerkt aan deze actie. Zij verkocht 188 dozen koeken en doet ook echt alles om mee te helpen.
In mijn mail naar jou,over die collectebussen bedoelde ik dit op haar omdat zij wat van die bussen gezet heeft en daar idd al bijna 40€ mee gehaald heeft. Zij wou dit blijkbaar nog eens benadrukken.
Ondertussen al geld van 174 huisjes binnen!!!( 2610€!!). En meer dan 2000€ om voer aan te kopen. Ik had dit nooit durven hopen of dromen,echt niet. Kreeg ook nog telefoontje van iemand uit het poezennestje ofzo uit Kapellen. Ze doet ook inzamelacties voor Slatina via de mail die ze van jou doorgestuurd gekregen heeft. We bellen elkaar vanavond verder! Ze heeft nog 1 week verlof in september en zou héél graag ook naar Slatina gaan om mee te helpen in het asiel. Fantastisch allemaal! En allemaal via jouw steun en contacten!! sjiek!
En nu aftellen om naar Romenie te gaan !
Groeten Nancy
Op onze volgende nieuwsbrief staat er nog veel meer te lezen wat er met het geld ginder is gebeurd.
Alsook nog een massa’s foto’s misschien staat er uw huisje ook op de foto.
Al deze acties moeten gesteund worden door u als Beestjesvriend. We rekenen op U want anders zal er niets veranderen.
Daarom vraag onze nieuwsbrief aan. Dat bespaart ons veel werk en zo kunnen we onze tijd beter gebruiken om alles zo goed mogelijk te blijven opvolgen en de nodige contacten te leggen en actie te kunnen organiseren.
Want bedenk, we doen al dat werk maar met enkele vrijwilligers en dit alles belangloos en zonder enige vorm van steun of lidgelden.
Aan heel het Beestjes-team en onze webmaster hartelijke dank! In de hoop de beestjes er wel bij varen!
Groeten Rosa Mertens
Pas binnen gekomen van Nancy
Wat fijn dat de website er beetje bij beetje terug komt!
Vorige week kreeg ik nog een storting van een Zwitserse organisatie van 1000€,alsook één van 366€ vanuit Nederland!!De centen zijn al
overgemaakt naar Gratiela,en daar wordt terplaatse 1700kg voer mee aangekocht!!Dit was er héél welkom,want ze zaten haast terug zonder!
De volgende vrachtwagen rijdt pas terug in februari als het weer wat meevalt.. want in de winter is het haast niet te doen dus hebben ze nu 2 moeilijke maanden voor de boeg!De honden worden bijgevoerd met varkenshuiden en bloempap..omdat er niks anders is. dat brengt ook diaree mee maar van nood maakt men een deugd.Alle donaties voor voer,groot of klein zijn dan ook altijd héél welkom!
We kunnen altijd nog wat hulp gebruiken voor te vertalen
Koud (Gedicht)
Toen de rozen begraven werden
groeide er niets meer
zelfs de winter was er
niet meer
Jij was een intieme
onbekende
met de sleutel
van vrijheid
in je zak
van harten
Het was zo
door en door
koud
warm worden
was onmogelijk
Toen de kale tak
toch nog wortel
schoot
was jij er weer
om hem voorgoed
te snoeien.
elise
groeide er niets meer
zelfs de winter was er
niet meer
Jij was een intieme
onbekende
met de sleutel
van vrijheid
in je zak
van harten
Het was zo
door en door
koud
warm worden
was onmogelijk
Toen de kale tak
toch nog wortel
schoot
was jij er weer
om hem voorgoed
te snoeien.
elise
vrijdag 19 december 2008
Spreeuwenoverlast in Leiden
Wat klagen de mensen toch weer over spreeuwenoverlast in Leiden
Voorheen waren het de meeuwen, het zal wel een reden hebben dat,
er zoveel spreeuwen over de flats vliegen, bomen kappen bijvoorbeeld,
zouden er nog bomen voor ze zijn? wel te hopen mensen doen het zelf
en ja de spreeuwen poepen, mensen poepen toch ook, dat is toch wat!
moeten ze de bomen voor de vogels maar niet wegkappen!
Verwonder jezelf beter over dat fantastische natuurverschijnsel
En klaag niet zo! over een weekje is de stront wel weer weg...
Leer te genieten, leer je verwonderen inplaats van te klagen.
elise
Voorheen waren het de meeuwen, het zal wel een reden hebben dat,
er zoveel spreeuwen over de flats vliegen, bomen kappen bijvoorbeeld,
zouden er nog bomen voor ze zijn? wel te hopen mensen doen het zelf
en ja de spreeuwen poepen, mensen poepen toch ook, dat is toch wat!
moeten ze de bomen voor de vogels maar niet wegkappen!
Verwonder jezelf beter over dat fantastische natuurverschijnsel
En klaag niet zo! over een weekje is de stront wel weer weg...
Leer te genieten, leer je verwonderen inplaats van te klagen.
elise
woensdag 17 december 2008
Tuinen van de ziel (Gedicht)
De tuinen van de ziel
zijn gesnoeid
emoties
meegenomen
met de ijswind
dofbeslagen
ruiten
bekijken het
geheel
onder het
snijdende
licht van de
winter
ik zal altijd
van je blijven
houden.
elise
lange zwarte haren (gedicht)
Zijn handen roken
naar tabak
hij droeg haar
in zijn armen
door de regen
in natte plassen
van geluk
hij had haar niet
durven dromen
zij zo sensueel
haar waaier van
haren
en ogen van
fluweel
hij dronk haar
en dronk haar
met vlinders
tot in zijn tenen
zij danste het
levensfeest
van de jeugd
tot aan de
regenboog
en sterren
hemelhoog
elise
Abonneren op:
Posts (Atom)