Ademen (Gedicht)
hoe jij koesterendzwarte woordenin leven houdterwijl de bloemenmoeten groeienZemoeten ademenen spelendat niets meereen obstakel wordinnerlijke kinderendie dansenin de regenmet een zomerhartadem komt uit deziel en wil ademengesmoorde gedachtenbeletten vogelvluchtop een vroege ochtendtussen wilde bloemenen bomenwoorden die dromen vandaden...
elise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten