Toen de rozen begraven werden
groeide er niets meer
zelfs de winter was er
niet meer
Jij was een intieme
onbekende
met de sleutel
van vrijheid
in je zak
van harten
Het was zo
door en door
koud
warm worden
was onmogelijk
Toen de kale tak
toch nog wortel
schoot
was jij er weer
om hem voorgoed
te snoeien.
elise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten