Dagelijkse wijsheid

Voor mij is dankbaarheid de geweldigste ervaring die er bestaat,

gewoon dankbaarheid voor het hele bestaan. Deze vogels, deze

prachtige bomen, dit gehele bestaan is zo mooi dat geen dankbaarheid

daarvoor voelen betekent blind zijn, onwetend, onbewust.

OSHO

Hoe bijzonder het is dat je leeft

In de vaart van het alledaagse leven ga je er maar al te gauw

aan voorbij hoe bijzonder het is dat je leeft. Al zeg je nog zo

vaak ik of praat je over mijn lichaam, kinderen of spullen,

feit blijft dat geen molecuul van dit alles van eigen makelij is.

Je ontvangt slechts en geeft weer door. Welke wezens, energieën

machten en krachten er allemaal voor nodig zijn om jouw leven

in stand te houden, laat zich niet beschrijven. Terwijl jij in bed

ligt of je ding doet, draaien de planeten met een onvoorstelbare

precisie in hun banen rond.

Op die ene planeet waarop jij je toevallig bevindt, betoont

moeder natuur zich in het cyclische verloop van de seizoenen

al even ingenieus. Kijk maar eens goed om je heen, dan zie je dat

haar gulheid en ruimhartigheid geen grenzen kent. Zonder iets-

terug te verlangen wordt dit alles je door een grote onbekende-

zomaar cadeau gedaan. En ook zonder te weten wie die grote-

weldoener is, mag je daarvoor best dankbaar zijn.

Loreena mckennitt -The highwayman

Keltisch natuurgedicht

Buiten maakt de regen de bladeren nat,

De golven van de oceaan dragen witte

kappen, zeeschuim op het strand,

Begrijpen is het licht van de mensheid.

keltisch natuurgedicht

Juliette Wood

Iets wat tijdloos is

Het Keltische gedicht fluistert je iets in wat tijdloos is.

De verhouding tussen mens en natuur is iets om je altijd

over te blijven verwonderen. Mensen komen en gaan,

maar de golven blijven in een oneindige dans uit de oceaan

naar boven komen. Inde natuur kom je in aanraking met iets

wat veel groter, wijzer en machtiger is dan jijzelf.

Iets wat geen oordeel velt, maar ook iets wat geen enkel

oog heeft voor jouw strubbelingen, triomfen en nederlagen.

Iets wat steeds weer uitdaagt tot diep nadenken en voelen.

Iets waarvan je geen compassie kunt verwachten, maar wel iets

wat jouw compassie nodig heeft. Konden we maar begrijpen.

Dan zouden de golven inderdaad overal nog witte kappen hebben

en zouden er geen met olie doordrenkte beesten aanspoelen op

het strand.